Menü

HAYIR

Geçen güz mevsimi konuştuklarımız duruyor hala
Evin duvarına çakılmış endişenin gölgesinde

Ama bundan daha kötü ne olabilir
Ama bundan daha kötü ne
Ama bundan daha kötü

Bir zorba ülkemizi darmadağın edebilir
Bir zorba zehir katabilir
kentin varoşlarına can katan ırmağa
Bir zorba yalnızlığın kucağına muhtaç olduğun an
ayaza tutunarak kurtulmak hayali dağıtabilir
Bir zorba kıt kanaat verdiklerine
kanayarak bağlandığını fark ettiğinde toprağın
Suya hasret bırakabilir çiçekleri

Bir zorba elini sıktığında mülksüzlerin
Dansçıları oyunsuz
Tarlaları şarkısız
fabrikaları sevdasız bırakarak
Arzu’suz uçuruma sürükleyebilir Kamber’i

Bir zorba kimsesizlerin kimsesi olacağım
diye boğum boğum bağırarak
İyilikten başka bir niyeti olmadığına
Yemin ederek ve kimliğini dayatarak
suç mahalline dönüştürebilir
Aşkın henüz süslemediği meydanı

Ağır bir vebali sırtında taşırken zorba
gülebilir kaykılarak
Köpeklere kemik
çocuklara oyuncak
kuşlara ekmek dağıtarak
Sokakları avutabilir katliam saatinde

İnsanı katlederken şiir okunmaz diye
bir dip not düşülmediği için yeşil kitaba
Bir zorba tarihin kalbini sökerken
kara bir şiiri
kuyruğundan tutup baş aşağı
bedbin diline astı

İlişti büyük şehrin kapısına
tahrip gücü yüksek söylev
Hiç ummadınız belki
Bir zorbanın ağızından çıkan sözlerin
Küçük bir tavizle girip ev ev
ocağımızı başımıza yıkan vahşeti aklayacağını

Adı tarihin belleğine kazınsın diye
yaratan ve yeşerten ümidi somurarak
bir zorba ümitsizlik kulesi dikti halk yüreğine

Hiç işitmemişsiniz belli
vahşetin ayak seslerini duyan sokağın
bir deri bir kemik evinize söylediklerini
Son işgalden beri sızlayan bedenini
kapı önünde iğdiş etti masal

Yüzüne gülerek çocukların
Hayatın en ücra köşesine girmeden işgal
Yatağını değiştirmeden ırmakların
Hayır deyin benliğinize biçilen ömre
Hayır deyin
Şehrin yazgısını karartacak esarete

Bahar sevinçtir sarıp sarmalıyor devranı
Ağaçların yüzünde biriken suyu
Simurg içiyor farkındasınız
Gözleriniz ateş
Gözleriniz bir derin kuyu
İsterseniz yıkarsınız sarp divanı
Ve yaratırsınız dünyayı yeniden
Halksınız gelip giden demin şavkındasınız

En diri ve kışkırtıcı hali sesin
Şair ağzında bulur kimliğini
Hayır deyin büyük koroya katılarak
Haykırın soluğunuz yırtılıncaya kadar
Teslim olmaktır bir zorbayla barışmak
Hayır deyin
Müthiş bir bahtiyarlıktır hep birlikte haykırmak

 

Kategoriler:   Şiir