Menü

Şiir

Her yeni günle birlikte Hiç beklemediklerimiz Zil ve hançerle çıkar sahneye Beklemediklerimizin çoğu aslında Olacağını görmezden geldiğimizdir Birçok şeyi bilmek…
Kara yara kapkara ortasında can çekişiyor kırmızı ve içinde kötücül irin … incinmiş beklentinin kabuğunu yakıyor Kısa bir hayatın kör…
Geçen güz mevsimi konuştuklarımız duruyor hala Evin duvarına çakılmış endişenin gölgesinde Ama bundan daha kötü ne olabilir Ama bundan daha…
Bulutla toprak arasında merdiven olmuş koca bir şairdi yoğun yalın bir kadını sevdi, yağmur inerken merdivenleri toprak geri çekilirdi kuyusuna…
Ben ona Ha esaret ha ölüm diyorum O bana Her bahar kalbimi basan bir ferah bir sevinçli haldeyim İçimi acıtır…